Ter gelegenheid van de 50 jarige bruiloft van mijn ouders heb ik een herinneringskastje voor ze gemaakt. De behuizing is een plantenvitrine en de inhoud is een projectie van hun huidige leven en interesses. Omdat ze weinig weggooien en recyclen hoog in het vaandel hebben heb ik zoveel mogelijk goedkoop en afvalmateriaal gebruikt. Het was leuk om te ervaren wat je er allemaal mee kunt en heel inspirerend.
Mijn vader is toen hij met de Vut ging met schilderen begonnen en maakt heel mooie dierenschilderijen. Tegen de achterwand hangen enkele in miniatuur uitgeprinte foto’s van zijn werk. Op de ezel staat een schilderij in wording en op de grond staat een doos met onderhanden zijnde werk. Behalve schilderen restaureert hij ook van alles zoals beelden, lijsten en bijzondere voorwerpen. Hij is ook besmet met het minivirus en maakt allerlei meubeltjes voor mijn poppenhuizen. Onlangs heeft hij mijn zus geholpen met het schilderen van haar nieuwe huis en last but not least maakt hij speelgoed voor zijn kleinkinderen. Voorbeelden hiervan liggen in genoemde doos. Uiteraard zit hij met een schetsboek op schoot.
Behalve de goedgevulde schilderskist op de grond staat er op de vensterbank een blad met verfpotjes (gemaakt van een rietje) een potje water en een potje met kwasten. Hij kan dus zo aan de gang. Ook de zak met gips en de hobbybladen zijn niet vergeten. In het voorjaar kweekt mijn vader altijd zaden en stekjes op (staan op de vensterbank). Mijn vader is een echt natuurmens en een liefhebber van vogels (zoek ze maar) en vlinders (in de vitrine). Zijn spencer is gebreid van twee kleuren maaswol.
.
Mijn moeder is een gezellige gastvrije vrouw die altijd de koffie bruin heeft. Op tafel staat een thermosfles (viltstiftdop) en een paar kopjes koffie (rietjes). Verder een fles wijn en een zelfgebakken cake. De rollade is gewonnen op haar wekelijkse kaartavond en ze heeft net een van haar favoriete ijsjes gepakt. Het pakje dat mijn moeder aanheeft is gemaakt van een jurk van mijn schoonmoeder, dus het blijft in de familie. De popjes zijn gemaakt van fimo. Uiteraard heb ik gezorgd voor een bruidstaart en cadeautjes.
Mijn moeder heeft “groene” vingers wat te zien is aan de altijd mooie planten (in tubedopjes). Ze is gek op spelletjes en puzzelen en die vind je dus in het kastje (van een sigarenkistje). Op de grond een puzzel in wording gemaakt van een foto van mijn ouders met mijn kinderen. Ze is ook gek op koken en dus is er een ordner met recepten en een kookboek. En natuurlijk de tas met boodschappen.
Op de grond zit hun jongste kleinkind dat elke week een paar keer door mijn zus bij hun geparkeerd wordt evenals de hond die regelmatig door mijn vader uitgelaten wordt.
Ze zijn gek op reizen en daarom staat de koffer klaar onder de tafel. De folders liggen her en der verspreid en in de kast ligt een album met reisverslagen. Het spaarvarken in de vensterbank wacht op de volgende slachting. Het schaaltje met drijfkaarsjes is gemaakt van een medicijnstrip. Ze zijn lid van een studieclub voor ouderen en lezen dus veel. Aan de wand hangt een wissellijst met de foto’s van mijn ouders, trouwfoto’s van hun vier kinderen en hun 10 kleinkinderen. De kalender ook met hun foto’s toont heel toepasselijk januari 2000 en hun trouwdatum is omcirkeld. De kamer hangt vol felicitatiekaarten en een jubileumbord met bloemenslinger.
Dit was een rondleiding door een speciaal cadeau voor een paar hele speciale mensen. Helaas zijn ze inmiddels gaan hemelen, maar het kastje heeft tot hun dood bij hen in de kamer gestaan. Daarna is het weer bij mij terug gekomen.